روتینگ داینامیک چیست ؟

روتینگ داینامیک یکی از روش‌های مدیریت مسیر در شبکه‌های کامپیوتری است. در روتینگ داینامیک، مسیریابی شبکه به صورت خودکار و بر اساس شرایط فعلی شبکه تصمیم‌گیری می‌شوند. این روش به کمک پروتکل‌های روتینگ پویا انجام می‌شود که اطلاعات را درباره وضعیت شبکه جمع‌آوری کرده و مسیرهای بهینه را بر اساس آن‌ها انتخاب می‌کنند. به زبان ساده تر روتینگ داینامیک کمک می کند تا به جای استفاده از مسیریابی استاتیک (وارد کردن خط روت برای هر روتر به صورت مجزا) از ساختار داینامیک استفاده کنیم و خود روترها با صحبت کردن و به اشتراک گذاری جدول روتشان با یکدیگر بهترین مسیر را انتخاب کنند

از معروف ترین پروتکل های داینامیک می توان به پروتکل RIP , Eigrp , Ospf , BGP و ISIS اشاره نمود . توضیح مختصری برای برخی از پروتکل ها در این پست ارائه خواهیم کرد

OSPF (Open Shortest Path First):

مبانی OSPF: OSPF یک پروتکل مسیریابی داخلی (IGP) است که بر اساس الگوریتم SPF عمل می‌کند. این پروتکل یک پروتکل مسیریابی open source است و بر روی انواع برند های شبکه یافت می شود
به‌روزرسانی‌های OSPF به صورت Hello packets و Link State Advertisement (LSA) انجام می‌شود.

مفاهیم OSPF:

Area: در شبکه ospf موضوعی به نام Area وجود دارد . همه روتر هایی که در یک شبکه وجود دارند و می خواهند یکدیگر را ببینند باید در یک Area قرار بگیرند. این امر به مقیاس‌پذیری و مدیریت بهتر شبکه کمک می‌کند.
DR/BDR (Designated Router/Backup Designated Router): OSPF برای کاهش ترافیک Hello در شبکه‌های پراکنده از این روترها استفاده می‌کند.

EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol):

مبانی EIGRP: EIGRP یک پروتکل مسیریابی داخلی (IGP) است که توسط Cisco توسعه یافته است. و بر روی برندهای دیگر وجود ندارد (حداقل من به غیر از سیسکو جایی ندیدم)
این پروتکل از الگوریتم Dual یا going active به منظور انتخاب بهترین مسیر استفاده می‌کند.

مفاهیم EIGRP:

Feasible Distance (FD): مسیر بهینه به ازای هر مقصد که از نظر مسیریاب بهترین است. به زبان ساده تر پروتکل Eigrp بعد از انجام محاسبات متریک خود برای رسید از هر مبدا به هر مقصد یک مسیر را به عنوان بهترین مسیر انتخاب و از جدول توپولوژی به جدول روتینگ منتقل می کند و در اصطلاح به این مسیر که بهترین مسیر است Successor و به متریک آن FD می گوید

Successor and Feasible Successor: مسیر اصلی و مسیر دیگری که در صورت خرابی مسیر اصلی به عنوان جایگزین ممکن استفاده می‌شود.

BGP (Border Gateway Protocol):

مبانی BGP:

BGP یک پروتکل مسیریابی خارجی (EGP) است که برای ارتباط بین دامنه‌های خودمختار (AS) استفاده می‌شود.
اطلاعات مسیرها به صورت Prefix-Based هستند و به ازای هر Prefix اطلاعاتی مانند AS-PATH، NEXT-HOP، و Local Preference دارند.
مفاهیم BGP:

AS-PATH: مسیری که یک مسیر BGP طی می‌کند، مشخص شده در فیلد AS-PATH.
NEXT-HOP نوعی مسیریابی که به عنوان انتخاب روتر بعدی برای مقصد در نظر گرفته می‌شود.

مزایای روتینگ داینامیک:

انعطاف‌پذیری: شبکه می‌تواند به سرعت به تغییرات توپولوژی پاسخ دهد.
بهینه‌سازی: مسیرها به طور پویا تغییر می‌کنند و بهینه‌ترین مسیر همواره انتخاب می‌شود.
مدیریت مرکزی: مدیران می‌توانند مسیرها را به صورت مرکزی مدیریت کنند و نیازی به پیکربندی دستی در هر مسیریاب نیست

چالش‌ها:
پیچیدگی پیکربندی: پیکربندی و مدیریت پروتکل‌های داینامیک ممکن است نیاز به دانش تخصصی داشته باشد.
اهمال امنیت: پیکربندی نادرست می‌تواند منجر به مشکلات امنیتی شود.

توضیحات بیشتری در مورد روتینگ داینامیک و مباحث Bandwidth Management و Policing and Traffic Shaping در ویدیو آموزش موجود است