آموزش روتینگ داینامیک Dynamic Route میکروتیک – جلسه 3 آموزش ویدئویی MTCNA

یکی از معروف ترین و قدیمی ترین پروتکل های مسیریابی داینامیک , پروتکل RIP (Routing Information Protocol)  است که برای تبادل اطلاعات مسیریابی در شبکه‌های کامپیوتری استفاده می‌شود. این پروتکل می تواند صورت خودکار اطلاعات مسیر ها را با سایر روترهای RIP  به اشتراک بگذارند. این پروتکل از دسته Distance Vector است و برای محاسبه بهترین مسیر تا مقصد , تعداد روتر های سر راه را محاسبه می کند . به عنوان مثال اگر برای رسیدن به یک مقصد دو مسیر وجود داشته باشد , مسیری را انتخاب می کند که تعداد روتر کمتری دارد. و متاسفانه هیچ بررسی بر روی پهنای باند لینک ها یا تاخیر آن ها ندارد

در زیر توضیحاتی درباره ویژگی‌ها و عملکرد RIP آورده شده است:

1. دینامیک بودن:
RIP یک پروتکل مسیریابی دینامیک است و با ارسال پکت های Hello از سمت خود به سمت همسایه های مستقیم خود , جدول مسیریابی خود را به اشتراک می گذارد و همچنین از زنده بودن همسایه خود مطمئن می شود
2. مسیریابی با تعداد هاپ‌ها:
RIP مسیریابی را بر اساس تعداد هاپ‌ها (روتر های میانی) تعیین می‌کند. هر هاپ یک روتر یا یک سگمنت شبکه است.
3. تبادل اطلاعات:
مسیریاب‌ها به صورت دوره‌ای در RIP به طور پیش‌فرض هر 30 ثانیه بک بار اطلاعات مسیریابی را با یکدیگر تبادل می‌کنند.(این کار با استفاده از بسته های hello صورت می گیرد و اگر همسایه دریافت کننده hello تا 180 ثانیه برای ما پاسخی ارسال نکند بدین مفهوم است که همسایه زنده نیست و اطلاعاتی که از او یادگرفته است را از جدول روت پاک می کند) این اطلاعات همان اطلاعات مسیرها است.
4. پیکربندی ساده:
یکی از مزایای RIP سادگی در پیکربندی است. این پروتکل به راحتی پیکربندی می‌شود و برای استفاده در شبکه‌های کوچک و متوسط مناسب است. اما برای شبکه های بزرگ تر از 16 روتر یا بهتر بگوییم برای متریک بالاتر از 15 طراحی نشده است

در مقابل روتینگ RIP در شاخه روتینگ Distance Vector می توان روتینگ OSPF در شاخه Link State را بررسی کرد

OSPF یکی از پروتکل‌های مسیریابی داخل شبکه است که برای مسیریابی در شبکه‌های IP مورد استفاده قرار می‌گیرد. OSPF به عنوان یک پروتکل داخلی مسیریابی (Interior Gateway Protocol – IGP) شناخته می‌شود و در لایه 3 مدل OSI (لایه شبکه) عمل می‌کند. این پروتکل به صورت Link State فعالیت می کند و برای مشخص کردن بهترین مسیر , وضعیت هر لینک را جداگانه بررسی می کند . مخصوصا وضعیت پهنای باند هر لینک را

OSPF دارای 5 پکت به نام های Hello – Ack – DBD – LSR و LSU است . این پکت ها برای ایجاد و بروز رسانی جدول روت مورد استفاده قرار می گیرند

پکت Hello برای ارتباط بین مسیریاب‌ها استفاده می‌کند. یا می توان گفت Hello packets به منظور اعلام حضور، اطلاعات مسیریاب، و برقراری ارتباط بین مسیریاب‌ها ارسال می‌شوند.

مسیریاب‌ها باید همسایگان خود را شناسایی کنند تا بتوانند اطلاعات OSPF را به یکدیگر منتقل کنند. برای شناسایی همسایه نیز از Hello packets استفاده می شود