آموزش روتینگ استاتیک Static route میکروتیک – جلسه 2 آموزش ویدئویی MTCNA

روتینگ در شبکه‌های کامپیوتری یک فرآیند است که تصمیم می‌گیرد چگونه داده‌ها از یک نقطه به نقطه دیگر در شبکه انتقال پیدا کنند. در واقع، روتینگ مشخص می‌کند که داده‌ها چگونه از یک دستگاه به دستگاه دیگر در شبکه ارسال شوند. دستگاه‌هایی که این وظیفه را برعهده دارند به نام مسیریاب یا روتر شناخته می شوند.

زمانی که یک دستگاه (مثل یک کامپیوتر یا سرور) داده‌ای به یک دستگاه دیگر در شبکه ارسال می‌کند، این داده‌ها به صورت پکت (Packet) به تکه‌های کوچک تقسیم شده و به طور جداگانه ارسال می‌شوند. هر پکت ممکن است از یک مسیر خاصی به مقصد برسد. این انتقال اطلاعات بر اساس مسیرهای تعیین شده توسط فرآیند روتینگ انجام می‌شود.

نکات کلی در خصوص روتینگ در شبکه:

1. جدول روتینگ (Routing Table):
   مسیریاب‌ها یا روترها دارای جدول روتینگ هستند که نقشه مسیرها را نشان می‌دهد.
   اطلاعاتی مانند آدرس‌های IP و مسیرهای مرتبط با آن‌ها در این جدول ذخیره می‌شود.
2. پروتکل‌های روتینگ:
   برای تبادل اطلاعات مربوط به مسیریابی بین مسیریاب‌ها، از پروتکل‌های خاصی استفاده می‌شود.
   پروتکل‌های RIP، OSPF، BGP و EIGRP از جمله پروتکل‌های روتینگ معروف هستند.
3. استاتیک روت و روتینگ دینامیک:
   استاتیک روت: مسیرها به صورت دستی توسط مدیر شبکه تنظیم می‌شوند.
   روتینگ دینامیک: مسیرها به صورت خودکار و بر اساس الگوریتم‌های خاص توسط پروتکل‌های روتینگ انتخاب می‌شوند.
4. مزایا و معایب:
   روتینگ دینامیک انعطاف‌پذیری بیشتری دارد و توانایی به‌روزرسانی مسیرها را فراهم می‌کند، اما ممکن است منابع شبکه را بیشتر مصرف کند.
   استفاده از استاتیک روت در شبکه‌های کوچک و ساده ممکن است ساده‌تر باشد اما مدیریت دستی مسیرها نیاز به دقت و زمان زیادی دارد.

سرفصل های جلسه دوم آموزش میکروتیک عبارتند از :

1. آشنایی با استاتیک روت و تنظیم روترها با خط فرمان
2. آشنایی با استاتیک روت و تنظیم روترها با محیط گرافیکی Winbox